Buscar este blog

viernes, 26 de agosto de 2011

a maxia da palabra impresa

 " Son máxicos os instantes nos que un neno se decata de que pode ler as palabras impresas.
  Durante un tempo, Francie só sabía pronunciar as letras unha a unha, para logo xuntar os sons e
formar unha palabra. Pero un día, mentres folleaba un libro, a palabra <<rato>> pareceulle completa e de inmediato adquiriu sentido. Mirou a palabra e a imaxe dun rato gris estampouse na súa cabeza.
Seguiu lendo e cando enxergou a palabra <<cabalo>>, oíu os golpes dos seus cascos no chan e viu o sol
coruscar nas súas crinas. A palabra <<correndo>> golpeouna de súpeto, e ela comezou a acorar, coma se de verdade estivese correndo. A barreira entre o son de cada letra e o sentido dunha palabra enteira caera.
Agora, dunha simple ollada, a palabra reveláballe o seu sentido. Leu rapidamente unhas páxinas e estivo a piques de desmaiarse pola emoción. Quería vocealo ao mundo enteiro: SABÍA LER! SABÍA LER!
 Dende entón o mundo fíxose seu a través da lectura. Nunca máis se sentiría soa,..."


                        (Unha árbore medra en Brooklyn, cap.XXII. Betty Smith)