Buscar este blog

viernes, 28 de diciembre de 2012

Palabras para un club... de lectura (Ángel Gabilondo)


  É fermoso ver a alguén que le para varios, ou a dous que len xuntos, pode que o mesmo libro ou libros diferentes. É misterioso e atractivo o que enlaza aos que leron ou len  unha mesma obra, o libro que nos vencella a quen durante quizais séculos teñen pasado polas mesmas páxinas sendo para cada un deles distintas. En definitiva, o vínculo de escoitar xuntos é tanto como o de ter que ver con alguén. Mentres compartamos libros haberá comunidade, algo común que nos abrace ou abracemos, e será posible a comunicación. Regalámonos libros tamén para procurármonos complicidades. E non é infrecuente que desexemos compartir o pracer dalgunhas lecturas  con outros aos que apreciamos. Porque, a fin de contas, o illamento que nos procura a lectura non é necesariamente o dun ensimesmamento. Ao ler agroma en nós o vivido cunha nova realidade, a da memoria, e nela irrompen tantos con quen compoñela e narrala... "

     -Tradución libre dun fragmento escollido do libro "Darse a la lectura" de Ángel Gabilondo -
    -A ilustración desta entrada está inspirada en "Firmin", libro de Sam Savage  editado  por Seix Barral -
      
                                         (para saber máis de Ánxel Gabilondo, preme sobre o seu nome)

Dedico esta entrada moi especialmente aos alumnos, sobre todo alumnas, que comparten comigo o club de lectura "Biblolandia"

miércoles, 12 de diciembre de 2012

Palabra de... Celso Emilio Ferreiro



     




        No 2012 celébrase o centenario do nacemento de  Celso Emilio Ferreiro,  un poeta das nosas letras galegas moi querido por  min. Para homenaxealo, a Coordinadora Galega dos Equipos de Normalización e Dinamización Lingüística difundiu este estupendo vídeo realizado no IES As Barxas de Moaña (Pontevedra) a partir dun poema do autor: "deitado frente mar"  (LONGA NOITE DE PEDRA, 1962)

   Súmome á convocatoria da homenaxe, este 12-12-2012, contribuíndo á difusión do vídeo. Parabéns aos seus autores...


-Para saber máis do autor e da súa obra, preme sobre os enlaces-


lunes, 3 de diciembre de 2012

Palabras... para ler entre liñas



 

  " Non sei... impórtame un pito que as mulleres teñan os peitos como magnolias ou coma pasas de figo; unha pel de pexego ou de papel de lixa. Doulle unha importancia igual a cero ao feito de que amañezan cun alento afrodisíaco ou cun alento insecticida. Son perfectamente capaz de soportarlles un nariz que sacase o primeiro premio nunha mostra de cenorias;mais, iso sí! -e nisto son irredutible- non lles perdoo, baixo ningún pretexto, que non saiban voar. Se non saben voar, perden o tempo comigo. "


            Tradución libre dun poema de Oliverio Girondo

    Entre liñas quero ler que o contido do poema serve tamén se intercambiamos os xéneros...

                         -Para saber máis do poeta, preme sobre o seu nome-

sábado, 1 de diciembre de 2012

Palabras... para xogar



Se atinas co recadro axeitado e premes sobre el, poderás acceder a unha páxina con xogos en liña


sábado, 24 de noviembre de 2012

Palabras... contra a violencia machista




25 de novembro... para reflexionar sobre a violencia machista, esta película de    LUÍS BUÑUEL
     
                                  -para saber máis do cineasta, preme sobre o seu nome-

jueves, 1 de noviembre de 2012

Palabras..."nessa tarde de domingo" (Tulipa Ruiz)


                         Efêmera     de       TULIPA RUIZ                       

Vou ficar mais um pouquinho,
Para ver se acontece alguma coisa
Nessa tarde de domingo.

Congela o tempo preu ficar devagarinho
Com as coisas que eu gosto
E que eu sei que são efêmeras
E que passam perecíveis                                                         Para escoitar a canción, preme aqui
Que acabam, se despedem,
Mass eu nunca me esqueço.

Vou ficar mais um pouquinho
Para ver se eu aprendo alguma coisa
nessa parte do caminho.

Martela o tempo preu ficar mais pianinho
Com as coisas que eu gosto
E que nunca são efêmeras
E que estão despetaladas, acabadas
Sempre pedem um tipo de recomeço.

Vou ficar mais um pouquinho, eu vou.
Vou ficar mais um pouquinho
Para ver se acontece alguma coisa
Nessa tarde de domingo.

Congele o tempo preu ficar devagarinho
Com as coisas que eu gosto
E que eu sei que são efêmeras
E que passam perecíveis
Que acabam, se despedem,
Mas eu nunca me esqueço.

Por isso vou ficar mais um pouquinho                                        
Para ver se eu aprendo alguma coisa
Nessa parte do caminho.

Martela o tempo preu ficar mais pianinho
Com as coisas que eu gosto
E que nunca são efêmeras
E que estão despetaladas, acabadas
Sempre pedem um tipo de recomeço.

Vou ficar mais um pouquinho
Para ver se acontece alguma coisa
Nessa tarde de domingo.

Vou ficar mais um pouquinho
Para ver se eu aprendo alguma coisa
Nessa parte do caminho.

Vou ficar mais um pouquinho
Para ver se acontece alguma coisa
Nessa tarde de domingo.

Vou ficar mais um pouquinho
Para ver se eu aprendo alguma coisa
Nessa parte do caminho.

                           
             
                              Fermosas palabras para escoitar calquera tarde... anque non sexa domingo.

                                             (para saber máis da artista, preme sobre o seu nome) 

sábado, 20 de octubre de 2012

Referentes da palabra..................(viñeta de El Roto )

   
Viñeta de EL ROTO  recollida o  en El Taller de la eaM

- se queres saber máis do debuxante, preme sobre o seu nome -   

sábado, 29 de septiembre de 2012

A palabra... en tea de xuízo


Título:   "Howl. La voz de una generación"
Título orixinal: Howl
País: USA
Estreno en USA: 24/09/2010
Produtora: WMA, Cinetic Media
Director: Rob Epstein & Jeffrey Friedman
Guión: Rob Epstein & Jeffrey Friedman
Reparto: James Franco, Paul Rudd, Mary-Louise Parker, Jeff Daniels, David Strathairn, Alan Alda, Jon Hamm

Sinopse...

"Biopic dun dos iconos da cultura norteamericana, o poeta Allen Ginsberg, bisagra entre o mundo beat dos 50 e o movemento hippie dos 60. Howl narra tres historias entrelazadas: o desenvolvemento dun histórico xuízo por obscenidade en 1957, as revelacións dun artista rebelde que racha barreiras para atopar o amor e a redención máis unha imaxinativa viaxe a través dunha profética obra maestra que sacudiu a toda unha xeración súmanse para crear un polifacético e multidisciplinar retrato de Howl (Ouleo), unha obra que se oiu en todo o mundo."


  Excelente película na que as reflexións sobre a literatura e a palabra se mesturan coa vida. Estupenda montaxe. Unha delicia para a razón e os sentidos...



(se queres ver un trailer da película, preme sobre a palabra "Sinopse")
(se queres saber máis sobre o poema que dá título á película, preme sobre sobre a palabra "howl" na primeira liña)



lunes, 24 de septiembre de 2012

lunes, 17 de septiembre de 2012

Ouhh: a palabra!!! .......... Manuel María

Non hai nada no mundo, nada
tan fondo, lúcido e fermoso
como a nidia claridade
da palabra.
Ouhh: a palabra!!!
Máxico paxaro deslumbrado,
floración da vida,
sangue caudal e luminoso,
marabillosa lembranza
do tempo feliz do paraíso,
certísima memoria do futuro.
Un ama até aos límites
o impenetrábel misterio
do silencio
e. para defendelo. usa
a forza poderosa da palabra.


(Os lonxes do solpor. Manuel María)

-para saber máis do autor, preme sobre o seu nome-

domingo, 9 de septiembre de 2012

Palabra de xornalista.... (Manuel Vicent)

"...Díganme se non é un aciago destino o do xornalista que, logo de ter estudado unha carreira, se ve na obriga de vencellar para sempre o seu talento literario ou o seu pensamento elaborado, con verbos e predicados moi escollidos, á traxectoria de políticos mediocres, que marcharán polo sumidoiro e en breve pasarán ao absoluto anonimato. Velaquí o dilema. Se escribes da política diaria as palabras máis fermosas que uses encheríanse de lixo; se tratas de fuxir desta miseria e sobes á ponte sobre ese río contaminado algúns insultarante con desprezo chamándoche poeta."


(tradución libre dun fragmento de "secuestro", artigo publicado por Manuel Vicent en El País o 9-9-2012)

lunes, 20 de agosto de 2012

Expectativas................ Maruja Torres




"Un sempre pode agardar algo novo dun libro, anque fose editado hai décadas e escrito tres cuartos de século atrás. Ideas, claro: que non son novas, anque fosen esquecidas. E consolo: no senso de que esas ideas, por malos que teñan sido os tempos, tarde ou cedo, volveron a agromar..."

                                       ( MARUJA TORRES... el pais semanal-5-agosto-2012 )

sábado, 18 de agosto de 2012

A color das sensacións......... Siri Hustvedt


"...Despois dunha discusión sobre as cores e as sensacións, por veces amena (asociaban amargo con verde, melancolía con azul, quente con vermello, estoupido con amarelo, frío con branco, noxento con marrón, medo con negro ou aire limpo con rosa), as rapazas marcharon da aula e entón arrogueime o papel de espía para observalas dende a escalinata do pequeno edificio. ..."












  

 (tradución libre dun fragmento da novela  El verano sin hombres, de Siri Hustvedt)
(se queres reflexionar sobre este tema, preme aquí)


martes, 7 de agosto de 2012

Libros prestados ... Maruja Torres




"...Cando cheguei á casa, coloquei o libro na mesa do meu estudo e examineino con coidado. Voluminoso, rotundo, intacto. Proclamábase lido con enorme afecto; nin unha mancha, agás as que aportou o tempo. Comecei a lelo pola noite, e dende a primeira páxina -dende o primeiro prólogo- a miña man escapaba cara ao rotulador co que destaco o que me interesa máis. Conseguín conterme, pero esa noite durmín mal. Aínda que me erguera expresamente para volver a colocalo na mesa -se o deixaba na cama, podía ceibalo ao chan nun movemento involuntario-, soñei que o libro se desencadernaba nas miñas mans. Ao espertar, o primeiro que fixen foi forralo. Busquei un  xornal grego que trouxera recentemente de Atenas e, aínda que levaba tempo sen executar a operación, forrei con tesón o "Paideia" que o meu amigo  me emprestara. Convertérase nunha caixa forte. A caixa con ideas..."


(Tradución dun fragmento do artigo "El amor físico a los libros" de Maruja Torres, publicado en EL PAÍS SEMANAL, o domingo, 5-8-2012)

-Se queres saber máis da autora, preme sobre o seu nome-
  

miércoles, 25 de julio de 2012

Manuel Vicent (escritor)




"UNHA FORMA DE PASAR POLA VIDA. ISO É A LITERATURA"

Palabras para...Xulieta ( Manuel Vicent)


"Foi o primeiro verán, o de 1968, no que os seus pais a deixaron ir soa en bicicleta á praia. Levaba un libro na cestiña do guiador. "Cumes borrascosos". Era a única rapaza de dezaseis anos que lía novelas deitada nunha toalla sobre a area e ese costume adquirido con certa furia obsesiva apartáraa do resto do grupo. Gardaba en segredo o seu desexo de ser escritora. O de vivir unha gran paixón. Xulieta madurou de súpeto de xeito imprevisto, como esas nenas que un verán son aínda inocentes, pero o verán seguinte xa traen unha veladura de malicia instalada nos ollos que sorprende aos seus compañeiros de xogo ou volven á clase no novo curso e sen se decatar enguedellan nas súas redes ao profesor. É difícil saber en qué punto se produciu a transformación, se nas formas do corpo ou no terror que senten ao descubrir o desexo impúdico que espertan nos homes xoves e vellos ou no perigo insinuante da súa propia ollada, que non poden controlar..."


(tradución libre dun fragmento do artigo de Manuel Vicent, titulado "Julieta perdió la llave de casa", no xornal El País,  22-xullo-2012)

-Para escoitar algunhas opinións do autor sobre o feito literario, preme sobre o seu nome-


jueves, 19 de julio de 2012

Historias mínimas... Carlos Sorin

HISTORIAS MÍNIMAS
DIRECTOR...Carlos Sorin
CON... Javier Lombardo, Antonio Benedictis
Argentina, 2002 - 1h 33 min.


                      Comenta o director nunha entrevista:
....
P-  É dicir, que o guión xurdiu coa improvisación?
R-  Non. Había un guión cunha estrutura de narración que evidentemente funcionaba. Iso permitiume romper co guión e saír del. De haber problemas, volvía ao guión. Pódense improvisar as situacións e todas as cousas colaterais á acción central dunha película, pero a acción central, non. Ten que haber desde un primeiro até un terceiro acto, un motivo polo que o espectador se "engancha" a unha historia. Esa estrutura non se pode improvisar. Se un ten todo ese guión ben estudado, pode empezar a navegar...



               (se queres ver un trailer da película, preme sobre a carátula de presentación)




sábado, 14 de julio de 2012

Qué tan lonxe... Tania Hermida



ANO 2006
DURACIÓN 92 min.
       PAÍS             
DIRECTORA Tania Hermida
GUIÓN Tania Hermida
MÚSICA Nelson García
FOTOGRAFÍA Armando Salazar
REPARTO Cecilia Vallejo, Tania Martínez, Pancho Aguirre, Fausto Miño, Elena Torres
PRODUTORA Corporación Ecuador para Largo
WEB OFICIAL http://www.que-tan-lejos.com/
XÉNERO Drama / Road Movie
                                Conta a directora,  nunha entrevista :
"...Eu quería facer unha película sobre algo tan abstracto como a percepción do mundo, e non só iso, senón de cómo a maneira na que falamos determina esa percepción; os nomes  que lles damos ás cousas determinan o que nos chega delas e, consecuentemente, ao nomealas doutra maneira, transformamos a súa realidade. Ambos os personaxes inician o seu camiño cheos de certidumes. Esperanza é a típica turista cun libro de viaxes na cabeza. Todo lle parece digno dunha foto, e iso impídelle ir máis aló. O enfoque de Teresa, por outra banda, parte das súas teorías sobre si mesma e sobre o mundo. Séntese con moita solvencia para descartar as opinións da outra. No camiño, ambas van perdendo esas certidumes; van quedando sen palabras, sen discurso. E iso é a viaxe: despoxarse de discursos, de estruturas, de verdades... Todo está por inventarse...Desaparecen os significados... Restan só os "significantes". E porén, despois recupéranse "significados"... A clave do guión está nas palabras, no nome das cousas..."  
                                
                        
                              TANIA HERMIDA

    (se queres saber máis da autora, preme sobre o seu nome)

     (se queres saber máis sobre o proxecto da película, contado pala directora, preme   sobre o título da película)
            
     (se queres ver un trailer da película preme sobre a fotografía de presentación)


jueves, 12 de julio de 2012

Sinónimos da nada .............. Adriana Calcanhotto


 Avião sem asa, fogueira sem brasa
Sou eu assim sem você
Futebol sem bola. Piu-Piu sem Frajola
Sou eu assim sem você

Por que é que tem que ser assim?
Se o meu desejo não tem fim
Eu te quero a todo instante
Nem mil alto-falantes
Vão poder falar por mim

Amor sem beijinho,
Buchecha sem Claudinho
Sou eu assim sem você
Circo sem palhaço, namoro sem amasso
Sou eu assim sem você
To louca pra te ver chegar
To louca pra te ter nas mãos
Deitar no teu abraço, retomar o pedaço
Que falta no meu coração

Eu não existo longe de você
E a solidão é o meu pior castigo
Eu conto as horas pra poder te ver
Mas o relógio tá de mal comigo Por quê? Por quê?

Neném sem chupeta, Romeu sem Julieta
Sou eu assim sem você
Carro sem estrada, queijo sem goiabada
Sou eu assim sem você

Por que é que tem que ser assim?
Se o meu desejo não tem fim
Eu te quero a todo instante
Nem mil alto-falantes
Vão poder falar por mim

Eu não existo longe de você
E a solidão é o meu pior castigo
Eu conto as horas pra poder te ver
Mas o relógio tá de mal comigo

                                                       
                                                                ADRIANA CALCANHOTTO 


Un  novo texto no que se traballa a idea da complementariedade a partir de distintos tipos de relación entre palabras e conceptos.

-------------------------------------
 
Se queres escoitar a cancíón, preme sobre o seu título
Se queres saber máis da autora, preme sobre o seu nome 


domingo, 8 de julio de 2012

Palabras sen espazo propio ....Siri Hustvedt

                         >>  Cruzou a miña mente a incómoda certeza de ter carecido sempre dun espazo para min e o meu, de terme visto limitada a garabatear algo durante un momento roubado. Ao principio do meu matrimonio traballaba na mesa da cociña e corría a atender a Daisy cando espertaba da sesta. As miñas clases e a poesía dos meus alumnos (poemas desprovistos de urxencia, cubertos de lazadiñas e ornamentos "literarios") consumiran incontables horas do meu tempo. O que sucedía era que fora incapaz de forxarme un espazo propio ou, máis ben, que non o fixera como debía. Algunhas persoas aprópianse simplemente do espazo que necesitan, expulsando a cotobeladas aos intrusos ata tomar posesión del. Boris era capaz de logralo sen mover un músculo. O único que debía facer era plantarse alí "silencioso coma un rato". Non obstante, eu era un rato ruidoso que algarexaba e rabuñaba as paredes, pero non me servía para nada. Aí radica a maxia da autoridade, dos cartos, dos penes...  >>


                                          (fragmento de El verano sin hombres de  Siri Hustvedt)                     

                                              Para saber máis da autora, preme sobre o seu nome


martes, 3 de julio de 2012

Homenaxe... "O caderno" ... Toquinho

                            A letra desta canción recórdanos o valor dese pequeno obxecto:   "o caderno "
                                     (se queres ver a letra da canción, preme sobre o seu título .....)

sábado, 30 de junio de 2012

Sinónimos, antónimos, complementarios e outras relacións ... Carla Bruni

     Je suis ton pile                                                                                           (Eu son o teu pulo

ti es mon face                                                                                             (ti a miña face
Toi mon nombril                                                                                         (ti o meu embigo   
Et moi ta glace                                                                                           (e eu o teu espello
Tu es l'envie et moi le geste                                                      (Ti es o desexo e eu o aceno
Toi le citron et moi le zeste                                                         (Ti o limón e eu a casca
Je suis le thé, tu es la tasse                                                            (Eu son o té e ti o tazón
Toi la guitare et moi la basse                                                       (Ti a guitarra e eu o baixo
Je suis la pluie et tu es mes gouttes                                                (eu son a choiva e ti as gotas
Tu es le oui et moi le doute                                                         (ti es o si e eu o "non sei"
T'es le bouquet je suis les fleurs                                                  (ti es o ramo e eu, as flores
Tu es l'aorte et moi le coeur                                                       (ti es a aorta e eu o corazón
Toi t'es l'instant moi le bonheur                                                  (ti, ti es o instante; eu, a felicidade
Tu es le verre je suis le vin                                                         (ti es o vaso, eu son o viño          
Toi tu es l'herbe et moi le joint                                                   (ti es a herba e eu, o porro
Tu es le vent j'suis la rafale                                                        (ti es o vento eu son o refacho          
Toi la raquette et moi la balle                                                    (ti a raqueta e eu a bóla
T'es le jouet et moi l'enfant                                                        (ti es o xoguete e eu o rapaz
T'es le vieillard et moi le temps                                                 (ti o ancián e eu o tempo
Je suis l'iris tu es la pupille                                                          (eu son o iris ti es a pupila
Je suis l'épice toi la papille                                                          (eu son a especia ti a papila
Toi l'eau qui vient et moi la bouche                                            (ti, a auga que vén e eu, a boca
Toi l'aube et moi le ciel qui s'couche                                          (ti, o mencer e eu o ceo que se deita  
T'es le vicaire et moi l'ivresse                                                    (ti es o vicario e eu a borracheira
T'es le mensonge moi la paresse                                                (ti es a mentira; eu, a preguiza
T'es le guépard moi la vitesse                                                    (ti es o guepardo; eu, a velocidade
Tu es la main moi la caresse                                                      (ti es a man; eu, o aloumiño
Je suis l'enfer de ta pécheresse                                                (son o inferno dos teus pecados               
Tu es le Ciel moi la Terre, hum                                                 (ti es o Ceo eu a Terra, mmm
Je suis l'oreille de ta musique                                                  (son a orella da túa música
Je suis le soleil de tes tropiques                                               (son o sol dos teus trópicos
Je suis le tabac de ta pipe                                                        (son o tabaco da túa pipa
T'es le plaisir je suis la foudre                                                   (ti es o pracer eu son o raio
Tu es la gamme et moi la note                                                  (ti es a escala eu son a nota
Tu es la flamme moi l'allumette                                                (ti es a lapa; eu, o misto
T'es la chaleur j'suis la paresse                                                 (ti es a calor; eu, a preguiza
T'es la torpeur et moi la sieste                                                  (ti es o torpor e eu, a sesta
T'es la fraîcheur et moi l'averse                                                (ti es a frescura e eu a chuvieira
Tu es les fesses je suis la chaise                                                (ti es as coxas e eu son  cadeira
Tu es bémol et moi j'suis dièse                                                  (ti es bémol e eu son sostido

T'es le Laurel de mon Hardy                                                     (ti es o Laurel do meu Hardy
T'es le plaisir de mon soupir                                                     (es o pracer do meu suspiro
T'es la moustache de mon Trotski                                             (es o bigote do meu Trotski
T'es tous les éclats de mon rire                                                 (ti es todos os brillos do meu sorrir
Tu es le chant de ma sirène                                                      (es o canto da miña serea
Tu es le sang et moi la veine                                             (ti es o sangue e eu a vea
T'es le jamais de mon toujours                                 (ti es o xamais do meu sempre
T'es mon amour t'es mon amour                          (ti es o meu amor, o meu amor

Je suis ton pile                                                     (son o teu motor
Toi mon face                                                        (ti a miña carrocería
Toi mon nombril                                                   (ti o meu embigo
Et moi ta glace                                                    (eu, o teu espello
Tu es l'envie et moi le geste                                 (ti es o desexo e eu o xesto
T'es le citron et moi le zeste                                (ti es o limón e eu a casca
Je suis le thé, tu es la tasse                                  (eu son o té, ti es a taza
Toi la putain et moi la passe                                (ti, a puta e eu o prostíbulo
Tu es la tombée moi l'épitaphe                            (ti es a tumba; eu, o epitafio
Et toi le texte, moi le paragraphe                        (e ti o texto; eu, o parágrafo
Tu es le lapsus et moi la gaffe                             (ti es o lapsus e eu o erro
Toi l'élégance et moi la grâce                             (ti a elegancia e eu o donaire
Tu es l'effet et moi la cause                                (ti es o efecto e eu a causa
Toi le divan moi la névrose                                 (ti o diván; eu, a neurose
Toi l'épine moi la rose                                        (ti a espiña; eu, a rosa
Tu es la tristesse moi le poète                            (ti es a tristeza, eu o poeta
Tu es la Belle et moi la Bête                              (ti es a Bela e eu a Besta
Tu es le corps et moi la tête                               (ti es o corpo e eu a cabeza
Tu es le corps. Hummm !                                   (ti es o corpo. Mmmmm!
T'es le sérieux moi l'insouciance                        (ti es a seriedade; eu a imprudencia
Toi le flic moi la balance                                   (ti, o poli; eu o chivatazo
Toi le gibier moi la potence                               (ti a carne; eu, o patíbulo
Toi l'ennui et moi la transe                                (ti o aburrimento e eu o transo
Toi le très peu moi le beaucoup                         (ti, o moi pouco; eu, o moito
Moi le sage et toi le fou                                    (eu, o sabio e ti o tolo
Tu es l'éclair et moi la poudre                           (ti es o fogonazo e eu a pólvora
Toi la paille et moi la poutre                             (ti a palla e eu o po
Tu es le surmoi de mon ça                                 (ti es o supereu do meu ego
C'est toi qu'arrives des mois si ?                        (............................
Tu es la mère et moi le doute                            (ti es a nai e eu a dúbida
Tu es le néant et moi le tout                              (ti es a nada e eu o todo
Tu es le chant de ma sirène                               (ti es o canto da miña serea
Toi tu es le sang et moi la veine                         (T'es le jamais de mon toujours
T'es mon amour t'es mon amour                        (ti, o meu amor; ti, o meu amor



                         ... Esta é a letra -e a tradución ao galego-  dunha canción de Carla Bruni titulada 
 Le toi du moi. Nela xoga coa relación entre palabras e conceptos arredor da idea central da complementariedade.   Podemos explorar estes territorios...
                            ( se queres escoitar a canción, preme sobre o seu título)

-Para repasar os conceptos propostos, podes utilizar este enlace -
-Se queres realizar algúns exercicios, podes ver os propostos pola profesora Celia Díaz neste enlace .

viernes, 22 de junio de 2012

Retratos de escola...5



Fotografía da exposición "ESCOLAS DOUTROS MUNDOS" 
de KIM MANRESA, fotógrafo catalán.

(Se queres saber máis sobre esta exposición, preme sobre a fotografía...aparecerá o enlace a un vídeo)

miércoles, 20 de junio de 2012

Palabras para "o caderno dourado"..... Doris Lessing


""".... Pode que non exista outro medio de educar ao pobo. Polo menos non o creo. Entrementres sería de grande axuda describir polo menos correctamente as cousas, chamalas polo seu nome. Idealmente, o que debería dicirse e repetir a todo rapaz ao longo da súa vida de estudante, é algo así:

"Estades sendo adoutrinados. Aínda non atopamos un sistema educativo que non sexa de adoutrinamento. Sentímolo moito, pero é o mellor que podemos facer. O que aquí se vos está ensinando é unha amalgama dos prexuízos en curso e as seleccións desta cultura en particular. A máis lixeira ollada á historia faravos ver o transitorios que poden ser. Edúcanvos persoas que foron capaces de afacerse a un réxime de pensamento xa formulado polos seus predecesores. Trátase dun sistema de autoperpetuación. A aqueles de vós que sexan máis fortes e individualistas que os outros, animarémolos a que marchen e atopen medios de educación por si mesmos, educando o seu propio xuízo. Os que queden deben lembrar, sempre e constantemente, que están sendo modelados e axustados para encaixar nas necesidades particulares e estreitas desta sociedade concreta."...."""


                                    (DorisLessing,   fragmento do prólogo á súa novela "El cuaderno dorado".)


       ...Doris Lessing, premio nobel de literatura 2007, abandonou os estudos aos 14 anos, educando o seu propio xuízo, fóra do sistema educativo oficial...............para saber máis sobre a autora, preme sobre o seu nome.


sábado, 16 de junio de 2012

Retratos de escola...4

                            Aula nalgún lugar de África               Foto dunha foto de Gervasio Sánchez.

     O pasado mes de abril, no antigo edificio de Tabacos, en Madrid, tiven  a ocasión de facela... perde 
    moito con respecto á orixinal, pero non como testemuño...

                (para saber máis do fotógrafo-xornalista e da súa profesión, preme sobre o seu nome)

sábado, 9 de junio de 2012

Aliados da palabra.....Luís García Montero


....

........


Pregunta.-  Afirma tamén que aos nosos fillos, no canto dun móbil, unha pluma ou un reloxo, deberíamos regalarlles unha butaca...


Resposta.-  Para min, a miña butaca  é símbolo de horas de lectura, de meditación e soidade. Sentado nela síntome no interior da miña conciencia. Lendo  aprendín que para participar en calquera ilusión colectiva convén primeiro aprender a estar só. E que non pode haber ningún ditado ideolóxico ou social que se atope por riba da miña conciencia. As persoas deben ter unha butaca na súa casa á que regresar. Os que non a teñen aférranse ás poltronas institucionais. 

 

(tradución libre dun fragmento da entrevista a Luís García Montero na REVISTA "ENTRE RÍOS") 

 -para saber máis do poeta..., preme sobre o seu nome-

viernes, 8 de junio de 2012

Retratos de escola...3

Unha estudante escribe durante unha clase ao aire libre nun colexio islámico  destruído en Rafah, na franxa de Gaza. FOTOGRAFÍA DE  KEVIN FRAYER

jueves, 7 de junio de 2012

Ver-sos _ reV-ersibles...

                             

                                           não te amo mais

Não te amo mais
Estarei mentindo se disser que
Ainda te quero como sempre quis.
Tenho certeza de que
Nada foi em vão.
Sei dentro de mim que
Você não significa nada.
Não poderia dizer nunca que
Alimento um grande amor.
Sinto cada vez mais que
Já te esqueci!
E jamais usarei a frase
EU TE AMO!
Sinto, mas tenho que dizer a verdade:
É tarde demais…
                           
                     
                                                                                                                                 Clarice Linspector



                       O texto admite dúas lecturas:  de arriba-abaixo ou de abaixo-arriba...
       
                            (para saber máis da autora, preme sobre o seu nome)

lunes, 28 de mayo de 2012

Por que te quero, ... Diario?

>>   ...Nunha ocasión, papá xa marchara, díxome: "Por que  non escribes un diario? Lanza os teus medos sobre o papel, verás como así desaparecen. Mellor aínda, por que non te pos a inventar algo fermoso? 'As máis grandes aventuras' di un filósofo 'sucédenlle a quen antes é capaz de verbalizalas' "
Dende entón eu escribo o meu diario, pero nunca conto as cousas como son realmente, senón como espero que sexan. Isto tranquilizoume e mesmo me ten salvado dalgún estrinximento, porque dende pequena gardaba os meus medos todos dentro e quizais transformábanse en moreas de merda acugulada alí, bloqueada. Dende o momento en que comecei a escribir e escribo os meus soños, vou ao baño regularmente...    >>



(Tradución libre de Ali di babbo,-cap.: la fortuna- de Milena Agus)


-para saber máis da autora, preme sobre o seu nome-

Retratos de escola...2

"Escola de Atenas "  de  Rafael

"Retratros de escola..."

"A escola de Doloriñas" de Xulia Minguillón