"...Despois dunha discusión sobre as cores e as sensacións, por veces amena (asociaban amargo con verde, melancolía con azul, quente con vermello, estoupido con amarelo, frío con branco, noxento con marrón, medo con negro ou aire limpo con rosa), as rapazas marcharon da aula e entón arrogueime o papel de espía para observalas dende a escalinata do pequeno edificio. ..."
(tradución libre dun fragmento da novela El verano sin hombres, de Siri Hustvedt)
(se queres reflexionar sobre este tema, preme aquí)
No hay comentarios:
Publicar un comentario