tan fondo, lúcido e fermoso
como a nidia claridade
da palabra.
Ouhh: a palabra!!!
Máxico paxaro deslumbrado,
floración da vida,
sangue caudal e luminoso,
marabillosa lembranza
do tempo feliz do paraíso,
certísima memoria do futuro.
Un ama até aos límites
o impenetrábel misterio
do silencio
e. para defendelo. usa
a forza poderosa da palabra.
(Os lonxes do solpor. Manuel María)
-para saber máis do autor, preme sobre o seu nome-
No hay comentarios:
Publicar un comentario