"...Díganme se non é un aciago destino o do xornalista que, logo de ter estudado unha carreira, se ve na obriga de vencellar para sempre o seu talento literario ou o seu pensamento elaborado, con verbos e predicados moi escollidos, á traxectoria de políticos mediocres, que marcharán polo sumidoiro e en breve pasarán ao absoluto anonimato. Velaquí o dilema. Se escribes da política diaria as palabras máis fermosas que uses encheríanse de lixo; se tratas de fuxir desta miseria e sobes á ponte sobre ese río contaminado algúns insultarante con desprezo chamándoche poeta."
(tradución libre dun fragmento de "secuestro", artigo publicado por Manuel Vicent en El País o 9-9-2012)
No hay comentarios:
Publicar un comentario