"
Cando era pequeno, tiven a sorte de ter un
profesor que, ao rematar unha redacción sobre calquera tema,
deixábanos encher con garabatos as marxes das follas. Case sen nos
decatar, desenvolvemos a nosa propia
cultura
do garabato. Ao meu profesor non lle importaba a creatividade, el só
quería aproveitar ben o escaso subministro de folios. Isto deunos
unha grande liberdade á hora de expresármonos. Así, rematabamos
expresándonos de xeito máis auténtico nas marxes dos folios que
nas propias redaccións. Como era de esperar, as redaccións facíanse
máis e máis curtas e as marxes (os nosos lenzos) cada vez máis
amplos. Os debuxos foron conquistando discretamente cada vez máis
espazo nos nosos folios. Incluso mentres faciamos exercicios de
cálculo, chegamos a desenvolver un mundo paralelo a carón dos
números, para desgraza do inspector de educación, que non sabía
moi ben cómo avaliar estes debuxos."
(
Tradución dun fragmento da Introdución a "Dibujo anatómico"
de Peter Jenny )