Palabras... "coma brasas"

Con estes pequenos traballos manuais e algunhas lecturas, vai pasando este verán amable... velaquí unhas mostras:

"Poeta ou non, eu cantarei as cousas
que na soleira de min mesmo agardan.
Alumarei con fachas de palabras,
ancho herdo meu, o mundo que me deron."
                                                                                       "Eí están, coma brasas contra a noite,
                                                                                       as vellas cousas, cheas de destinos.
                                                                                       Ollos que piden, de famentos nenos,
                                                                                       Ollos que esperan, dunha adoescente."
         "Galiza en min, meu Deus, pan que me deron,
         leite e centeo e soño e lus de aurora!
         Longa rúa da mar, fogar da terra,
         i esta crus que nos mide de alto a baixo"
                                                                                              "Con este alento, eu lles darei ás cousas
                                                                                              o drama cheo que lles nega a vida:
                                                                                              dareilles rostos, para que se conozan,
                                                                                              palabras lles darei pra que se entendan..."
         

  -o poema, de Xosé Mª Díaz Castro, titúlase "COMA BRASAS"-      
  -para saber máis do autor, preme sobre o enlace-
                                                        

Palabras... de Amancio Prada

       Gústame Amancio Prada. Este venres mostrou o seu último traballo en A Coruña e funo ver. Coma sempre, non decepcionou, entregado e xeneroso con ese público que o segue, diría eu, cun moito de devoción. 

      Quixera lembrar aquí dúas intervencións de Amancio Prada, xa doutro tempo, que gardo, moi especialmente, na miña memoria:

-Antífona del otoño en el valle del Bierzo no 2004, con Juan Carlos Mestre, outro gran poeta.

-Cantar la lengua. Conferencia de Amancio Prada, no 2011, na Fundación Comillas. Moi instrutiva, pero, sobre todo, absolutamente emocionante.

 - Para saber máis do poeta, preme sobre a súa imaxe -
                                         - Para  escoitar  a Antífona  ou  a  Conferencia, preme sobre os enlaces -